Ενέργεια

Το Ενεργειακό αντιμετωπίζεται μέχρι σήμερα ως πρόβλημα αντιμετώπισης της διαρκώς αυξανόμενης ζήτησης και όχι ως στοιχείο ενός εναλλακτικού αναπτυξιακού-παραγωγικού μοντέλου και καταναλωτικών συμπεριφορών. Σε μια περίοδο σοβαρών κλιματικών αλλαγών, μια ήπια ενεργειακή πολιτική, πρέπει να βασιστεί σε δύο άξονες α) σε πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, με χρήση πιο οικονομικών κινητήρων και λαμπτήρων, ενώ ο βιοκλιματικός τρόπος δόμησης μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των καταναλώσεων και β) στη μέγιστη αξιοποίηση των ΑΠΕ, με σεβασμό στην κλίμακα του νησιωτικού χώρου. Είμαστε σαφώς υπέρ της αξιοποίησης τους, με την προϋπόθεση κατάθεσης από την Τοπική Αυτοδιοίκηση Ειδικού Χωροταξικού για κάθε νησί. Δεν συμφωνούμε με τη μετατροπή των νησιών μας σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (π.χ. με την εγκατάσταση υπερμεγέθων αιολικών πάρκων), αλλά δεν αποδεχόμαστε υποχρεωτικά και τη λογική των ορίων της ενεργειακής αυτάρκειας, στο βαθμό που μπορούν να αντιμετωπιστούν ενεργειακές ανάγκες γειτονικών νησιών και ταυτόχρονα αυτό να λειτουργήσει υπέρ της ελάφρυνσης βεβαρυμένων οικολογικά περιοχών (Μεγαλόπολη, Πτολεμαϊδα κλπ.).

Σήμερα για μια ισορροπημένη ενεργειακή πολιτική, που θα αξιοποιεί, τη λειτουργία των θερμικών εργοστασίων, τις ΑΠΕ, τα υβριδικά συστήματα, είμαστε υπέρ της διασύνδεσης των νησιών είτε μεταξύ τους, είτε με την ηπειρωτική Ελλάδα, είτε με τις Μικρασιατικές ακτές και ταυτόχρονα ζητάμε την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων λειτουργίας των ρυπογόνων εργοστασίων.

• Δεν συμφωνούμε επίσης με οποιαδήποτε σκέψη για χρήση της πυρηνικής ενεργειας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειες. Γι' αυτό και αποκρούουμε κατηγορηματικά την εγκατάσταση πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου στα παράλια της Μικράς Ασίας

• Σε ότι αφορά στη σημερινή κατάσταση και τα σοβαρά προβλήματα και τα μπλάκ αουτ, που δημιουργούνται από κακές καιρικές συνθήκες ή από ελλιπή συντήρηση των δικτύων και των μηχανών που δημιουργούν και ρύπανση και ηχορύπανση, οι ευθύνες βαρύνουν την ΔΕΗ, αλλά και τις εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές που, χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, ακολούθησαν την τακτική του βλέποντας και κάνοντας. Οι φιλότιμες προσπάθειες του λιγοστού πλέον τεχνικού προσωπικού, δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των προβληματων, ούτε βεβαίως οι εργολαβίες μπορούν να δώσουν λύση, ιδιαίτερα στο νησιωτικό χώρο, όταν το αίτημα για νέες προσλήψεις αντιμετωπίζεται από τη ΔΕΗ με αδιαφορία.