Γεωργία – Κτηνοτροφία – Μελισσοκομία - Αλιεία

Ιδιαίτερη σημασία για την αειφορική και ισόρροπη ανάπτυξη των νησιών, αλλά και για την παραμονή των κατοίκων σε πολλά από αυτά έχει η στήριξη του αγροτικού κόσμου. Δυστυχώς η πραγματικότητα μέχρι σήμερα δείχνει ότι η συμμετοχή του πρωτογενή τομέα κυμαίνεται μόνο στο 3% περίπου του συνολικού παραγόμενου προϊόντος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τον πρωτογενή τομέα στα νησιά ως ένα ενιαίο χώρο, ως ένα σύνολο δραστηριοτήτων μέσα από τις οποίες:

• παράγονται υλικά αγαθά, τρόφιμα, δηλαδή αγαθά απαραίτητα για την διατροφή και επιβίωση των κατοίκων και των επισκεπτών τους

• Υποστηρίζεται η απασχόληση, η διατήρηση και η αύξηση των θέσεων εργασίας.

• Προστατεύεται το περιβάλλον γιατί όλες οι εφαρμοζόμενες τεχνικές οφείλουν όχι μόνο να το σέβονται αλλά και να το περιφρουρούν.

• Υποστηρίζεται η τουριστική ανάπτυξη, αφού η προβολή και η πώληση των τοπικών προϊόντων αποτελεί στοιχείο ανάδειξης της εγχώριας ταυτότητας

Σε αυτά τα πλαίσια απαιτούνται:

• Δημόσιες πολιτικές για την δημιουργία και αποτελεσματική λειτουργία υποδομών στήριξης της πρωτογενούς παραγωγής .

• Πολιτικές υποστήριξης για όλα βασικά αγροτικά προϊόντα σε κάθε νησί ξεχωριστά.

• Μέτρα μείωσης της ψαλίδας τιμών παραγωγού και καταναλωτή

• Γενναία χρηματοδοτικά μέτρα και πολιτικές για την δραστική μείωση του κόστους καλλιέργειας και παραγωγής

• Πολιτικές προστασίας της δημόσιας υγείας με απαγόρευση εισαγωγής των μεταλλαγμένων και χρήσης των φυτοφαρμάκων

Στο πλαίσιο αυτό μεγάλη σημασία έχει η μεταποίηση της τοπικής παραγωγής σε τρόφιμα, η προώθηση των προϊόντων ονομασίας προέλευσης, ενώ ξεχωριστή διάσταση πρέπει να πάρει η στήριξη της βιολογικής γεωργίας και της κτηνοτροφίας (αειφορική διαχείριση των βοσκοτόπων) με στόχους τη μείωση της ρύπανσης, την προστασία της άγριας χλωρίδας και πανίδας, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και του αγροτικού τοπίου, την αειφορική διαχείριση των εδαφικών πόρων, την προστασία της δημόσιας υγείας.

Σχετικά με την αλιεία, οφείλουμε να στηρίξουμε την παράκτια αλιεία, που βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο από τη βιομηχανική αλιεία (ανεμότρατες, γρι γρι) που καταστρέφει το βυθό και το γόνο.

Η ανάπτυξη «θαλάσσιων αποθεμάτων» περιοχών δηλαδή στις οποίες θα προστατεύονται τα ενδιαιτήματα κι η ποικιλία της θαλάσσιας ζωής, μπορούν να αποτελέσουν μια μορφή προστασίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων που θα έχει ταυτόχρονα και ευεργετικές συνέπειες στην αύξηση των ποσοτήτων των αλιευμάτων.

Τονίζουμε ότι το σύνολο των μέτρων και των πολιτικών στον αγροτικό χώρο θα πρέπει, πριν απ’ όλα, να απευθύνονται και να παρέχουν ειδικά κίνητρα στους νέους, έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ενασχόληση τους με την αγροτική οικονομία και την παραμονή τους στα νησιά.