Απρίλιος 2010: Ήταν τότε που, απέναντι στις ερμηνευτικές στρεβλώσεις του κ. Πάγκαλου και του κ.Παπακωνσταντίνου για το άρθρο 103 του Συντάγματος και την άποψή τους ότι “όταν η θέση παύει να υπάρχει, παύει και η σχέση του δημοσίου υπαλλήλου”, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, κ. Α.Μανιτάκης αρθρογραφούσε προκειμένου να υπερασπιστεί το συνταγματικό δικαίωμα στην μονιμότητα και δήλωνε “Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα επιχειρήσει το αντίθετο, το οποίο θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη”.
Νοέμβριος 2012: Η πραγματικότητα φαίνεται πως ξεπέρασε τη “φαντασία” του κ.Μανιτάκη, και “βρέθηκε” να είναι αυτός, και όχι άλλος, ένας από εκείνους που υπέγραψαν το Ν.4093/12-11-2012 “Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομική Στρατηγικής 2013-2016” που ρητά προβλέπει την κατάργηση θέσεων, τη συνακόλουθη τοποθέτηση των υπαλλήλων σε καθεστώς διαθεσιμότητας αλλά και της απόλυσης τους σε περίπτωση μη μετάταξης ή μεταφοράς τους σε άλλη θέση.(*)
Νοέμβριος 2012: Η πραγματικότητα φαίνεται πως ξεπέρασε τη “φαντασία” του κ.Μανιτάκη, και “βρέθηκε” να είναι αυτός, και όχι άλλος, ένας από εκείνους που υπέγραψαν το Ν.4093/12-11-2012 “Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομική Στρατηγικής 2013-2016” που ρητά προβλέπει την κατάργηση θέσεων, τη συνακόλουθη τοποθέτηση των υπαλλήλων σε καθεστώς διαθεσιμότητας αλλά και της απόλυσης τους σε περίπτωση μη μετάταξης ή μεταφοράς τους σε άλλη θέση.(*)
Ο όρος διαθεσιμότητα, η επίκληση της εργασιακής κινητικότητας και οι διαβεβαιώσεις περί απορρόφησης των “διαθέσιμων” υπαλλήλων, είναι προφανές ότι δεν μπορούν να πείσουν πλέον κανένα, τη στιγμή που οι κενές οργανικές θέσεις έχουν ήδη καταργηθεί, νέες προσλήψεις δεν προβλέπονται, υπηρεσίες καταργούνται ή συγχωνεύονται.
Άλλωστε, εάν επρόκειτο για μια αναγκαία αναδιάταξη του προσωπικού του δημοσίου προς όφελος της καλύτερης οργάνωσής του αλλά και της βελτίωσης της εξυπηρέτησης του πολίτη, πολύ απλά δεν θα συμπεριλαμβανόταν στα Επείγοντα Μέτρα Δημοσιονομικής προσαρμογής και δεν θα ήταν αναγκαία η διαθεσιμότητα. Το στρατηγικό σχέδιο είναι σαφές: συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και σταδιακή ιδιωτικοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Ο κ. Μανιτάκης, κάτω από τις επιταγές της τρόϊκας εξωτερικού και της τρόικας εσωτερικού, μεταλλαγμένος πλέον, απωλέσας τις συνταγματικές του αρχές αλλά πρωτίστως τις δημοκρατικές τους αρχές και αξίες, αφού εξαπέλυσε απαράδεκτους εκβιασμούς προς τους μη συμμορφούμενους να στείλουν τις περιβόητες “λίστες”, αφού “ξεχείλωσαν” με την χουντικής έμπνευσης πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 240Α/2012) τις διατάξεις του Ν.4093/2012 ώστε να φτάσουν στο επιθυμητό μνημονιακό νούμερο -λες και δεν αφορά ανθρώπους...- προχώρησε στην πραξικοπηματική ενέργεια “μονομερούς” διαγραφής εκατοντάδων υπαλλήλων ΙΔΑΧ από τον Κατάλογο Ενιαίας Αρχής Πληρωμών, τους οποίους οδηγεί πού; στη γενιά των 500 ευρώ; στο ταμείο ανεργίας ύστερα από λίγο;
Μεταξύ αυτών, συμπολίτες μας εργαζόμενοι στο Πανεπιστήμιο, την Περιφέρεια και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Είναι μερικοί απο αυτούς τους “τεμπέληδες” για τους οποίους καιρό τώρα πιπιλίζουν τα αυτιά μας τα δελτία των 8. Είναι αυτοί που τα παιδιά τους πάνε μαζί με τα δικά σου και τα δικά μου στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στο γυμναστήριο. Είναι αυτοί που ψωνίζουν από τα μαγαζιά μας και πίνουν καφέ στην παραλία. Είναι αυτοί που μαζί τους θα ψάχνεις μεθαύριο για δουλειά, που θα παρακαλάς για διακανονισμό στη ΔΕΗ, στην εφορία, στην ΔΕΥΑΣ... Είναι αυτοί που θα λείπουν όταν θα πας να εξυπηρετηθείς στο δήμο ή στην περιφέρεια. Δεν είναι άλλοι, είσαι εσύ, είμαι εγώ, είμαστε εμείς.
Είναι αυτοί που τον περασμένο μήνα, μαζί με τους συναδέλφους τους, ήταν σε απεργίες και καταλήψεις και οι αιρετοί “μας” τους καλούσαν να γυρίσουν στη δουλειά τους για να κρατήσουν “όρθια” την περιφέρεια και τις υπηρεσίες. Οι ίδιοι σήμερα -σάρκα από τη σάρκα όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν τα τελευταία 35 χρόνια- αγωνίζονται να τους “γλιτώσουν” με το επιχείρημα της περιβόητης νησιωτικότητας, βάσει της οποίας ζητούν να υπάρξει εξαίρεση από το καθεστώς διαθεσιμότητας των υπαλλήλων που υπηρετούν στα νησιά. Εκείνοι που δεν τόλμησαν, όταν οι εργαζόμενοι τους καλούσαν, να κλείσουν έστω και μια μέρα τις υπηρεσίες, ως ελάχιστη διαμαρτυρία απέναντι στα αδίστακτα κυβερνητικά μέτρα, που σύμφωνα και με τις δικές τους παραδοχές, οδηγούν στη διάλυση της αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας, σήμερα ζητούν την εξαίρεση... κάποιων. Των “δικών τους”, σαν να μην τους αφορά αν υπάλληλοι της Περιφέρειας π.χ. Μακεδονίας ή Στερεάς Ελλάδας θα μπουν σε διαθεσιμότητα ή όχι. Πρόκειται για μια πραγματικά ιδιότυπη πολιτική αντίληψη που η δημοκρατία, η αίσθηση δικαίου, η αλληλεγγύη κόβονται κομματάκια, προσαρμόζονται για να “χωράνε” στον “χώρο ευθύνης” του κάθε πολιτικού.
Αρνούμαστε να τους παρακολουθήσουμε.
Καλούμε την κοινωνία να τους υπερβεί και να πάρει την υπόθεση στα χέρια της. Μόνος δρόμος η ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών που διαλύουν την κοινωνία και οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή. Η πορεία αυτή πρέπει να διακοπεί.
ΤΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Σύρου
(*) “Μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι του Δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού οι θέσεις των οποίων καταργούνται, τίθενται σε διαθεσιμότητα...Η υπηρεσιακή σχέση των μόνιμων υπαλλήλων που βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των υπαλλήλων της περίπτωσης 3, εφόσον δεν μεταταχθούν ή μεταφερθούν, λύεται με τη λήξη του καθεστώτος της διαθεσιμότητας”. (Υποπαράγραφος Ζ.2. Διαθεσιμότητα)
Ενώ: “Από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου καταργούνται... οι θέσεις της κατηγορίας ΔΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού − Λογιστικού, Διοικητικού − Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων των υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου...”.(Υποπαράγραφος Ζ.4.Κατάργηση Ειδικοτήτων και Θέσεων)
Πηγή: http://vimanaxou.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου