Το ζητούμενο είναι παρεμβατική πολιτική με δόκιμα εργαλεία κι όχι o εμπειρισμός.
Σεβόμαστε την αγωνία των νέων που προσμένουν κάτι από τις λεγόμενες συνεργατικές του κ. Καΐσερλη.
Σεβόμαστε την γενικότερη άσχημη οικονομική κατάσταση. Σεβόμαστε την ιδέα και την ανάγκη των συνεργαζόμενων παραγωγών. Σκεφτόμαστε όμως και το μάθημα της χρεοκοπημένης ισχυρής Ελλάδας των Ολυμπιακών Αγώνων στους πολίτες της, ότι: "όπου ακούς πολλά σταφύλια κράτα και μικρά καλάθια".
Διαβάσαμε ότι ο κ. Δήμαρχος θα δώσει στις συνεργατικές τα προσεχή 3 χρόνια 6 εκ ευρώ (πριν 3 μήνες μιλούσε για 4 εκ.). και ότι φιλοδοξεί να οδηγήσει την κοινωνία και ιδίως τους νέους ανθρώπους στην εργασία και στην δικαιότερη κατανομή του πλούτου. Μοχλός οι συνεργατικές που η υλοποίηση τους στηρίζεται στην ιδέα της κοινωνικής οικονομίας και σε δημοτικά περιουσιακά στοιχεία που θα δοθούν με ευνοϊκούς όρους.
1. Ο νόμος των επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας εδράζεται στη λογική του συστήματος της ελεύθερης αγοράς δηλ. στον ανταγωνισμό και στην επιχειρηματικότητα. Οι συνεργατικές δεν μπορούν να διαταράξουν και πολύ περισσότερο να αλλάξουν τις ισορροπίες στο τοπικό παραγωγικό σύστημα. Δεν δημιουργούν νέες παραγωγικές δυνάμεις, ούτε μετασχηματίζουν την ποιότητα των υπαρχόντων παραγωγικών σχέσεων. Η κρατική πολιτική καθορίζει το μοντέλο της επιχειρηματικής δραστηριότητας και ανταγωνιστικότητας και γι αυτό έχει θέσει σε καθεστώς υποχρεωτικής πώλησης ακόμη και κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις ενώ διώκεται ο προστατευτισμός! πλην εκείνου που αφορά ευπαθείς ομάδες πληθυσμού και δραστηριοτήτων που είναι υπό εξάλειψη, που χρηματοδοτούνται επισήμως μέσω του ευρωπαϊκού κοινωνικού ταμείου ΕΚΤ-! Γι αυτό ο νόμος περί κοινωνικής οικονομίας ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την συμμετοχή των δήμων στις επιχειρήσεις της κοινωνικής οικονομίας! Δεν μπορεί ο δήμος να θεσμοθετήσει τοπική ευνοιοκρατία υπέρ των συνεργατικών και σε βάρος των ιδιωτικών επιχειρήσεων! Αυτό που μπορεί να κάνει ο δήμος είναι: (α) να χρηματοδοτήσει στην βάση σύμβασης έργου ευπαθείς ομάδες (πχ μακροχρόνια άνεργοι) και παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων (πχ σύλλογοι γυναικών) (β) να υποστηρίξει με χρήματα του ευρωπαϊκού κοινωνικού ταμείου ΕΚΤ στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-13 δράσεις όπως: απασχόλησης νέων επαγγελματιών (όπως STAGE!), κατάρτισης ανέργων και υποστήριξης μειονεκτικών ομάδων πληθυσμού ή (γ) να ευνοεί κατά περίπτωση και συγκεκαλυμμένα κάποιους! Δηλαδή να κάνει πελατειακές εξυπηρετήσεις!
2. Μέχρι κάπου εδώ φτάνει και η κριτική της ομάδας Κυρίτση. Είναι η ενδο-συστημική ανώδυνη κριτική που θεμελιώνει την φιλολογία περί εξυπηρέτησης του κόσμου της εργασίας (θυμηθείτε το: κάθε σπίτι κι ένας δημοτικός υπάλληλος!!!), και των μικρομεσαίων αλλά αφήνει άθικτο το υπάρχων καθεστώς ιεραρχήσεων και διακρίσεων στην δημοτική πολιτική: ΜΗ διεκδίκηση χρεών παρελθόντων ετών (mitsis company), ΜΗ επιβάρυνση μέσω της δημοτικής τιμολογιακής πολιτικής για το νερό, τον φωτισμό, τα σκουπίδια, ΔΗΦΟΔΩ, κλπ των μεγάλων παραγωγών, των ολιγοπωλίων του εμπορίου και του all inclusive, ΜΗ στήριξη άλλων μορφών τουρισμού με δημιουργία αντίστοιχων υποδομών (οικολογικός, ιστορικός, ιαματικός, θαλάσσιος, περιπατητικός, θρησκευτικός, γαστρονομικός, αγροτουρισμός κλπ). ΜΗ στήριξη των παραγωγών του πρωτογενούς τομέα, των διαδικασιών διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης και διαφοροποίησης παραγόμενων προϊόντων. ΜΗ καθιέρωση της ισονομίας και της διαφάνειας στην δημοτική διαχείριση ΑΛΛΑ στήριξη μέσω αναπτυξιακών νόμων, χωροταξικής ασυδοσίας και του ΔΟΤ του μαζικού τουρισμού! Όλα αυτά συνιστούν την κατεστημένη δημοτική πολιτική Καΐσερλη-Κυρίτση που αφήνει ανέγγιχτο το υπάρχων σύστημα συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης των κερδών, που στην δημιουργία του συνέβαλαν και οι ίδιοι! Επιχειρείται πάλι στα λόγια μια ανακατανομή στον τοπικό καταμερισμό εργασίας, στις τοπικές παραγωγικές σχέσεις και στην διανομή των κερδών, μόνο που πρόταση του κ. Καΐσερλη πιο προωθημένη και στηρίζεται στην άμεση εμπορευματοποίηση δημοτικής περιουσίας και χρήματος με άγνωστα κριτήρια και γι αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το σύστημα αλλά ούτε θα δώσει σοβαρό αποτέλεσμα στις τοπικές κοινωνικές ανάγκες. Οι υποσχέσεις Καΐσερλη δεν καθιστούν βιώσιμες τις συνεργατικές μέσα στο δοσμένο μοντέλο επιχειρηματικότητας-ανταγωνιστικότητας. Προσωρινά, κάποιοι θα βολευτούν, σπαταλώντας, χωρίς δική τους ευθύνη, δημοτικό χρήμα. Γι αυτό λέμε ότι σκοπίμως δίνεται στις συνεργατικές υπερβολική διάσταση ενώ διαστρεβλώνεται η σημασία και ο ρόλος τους.
3. Άλλου είδους πολιτικά μέτρα χρειαζόμαστε για μια ισχυρή τοπική οικονομία. Χρειαζόμαστε Παρεμβατική πολιτική με δόκιμα εργαλεία κι όχι επικίνδυνους βολονταρισμούς. Πολιτική που σπάει το υπάρχων μοντέλο πλουτισμού υπέρ των δημοτικών εσόδων και δημιουργεί την βάση για αναπτυξιακές επενδύσεις του Δήμου.
Για την Σ.Ε. Ν Μυλωνάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου