Κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε στις 25/5/2013 στη Σαντορίνη, τα δύο μείζονα θέματα που απασχόλησαν το σώμα ήταν πρώτον, η «Δια Βίου Εκπαίδευση – Κατάρτιση – Καινοτομικές Πρωτοβουλίες στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου» και δεύτερον, το εκτός ημερήσιας διάταξης ζήτημα της ανέλκυσης του ναυαγίου του Sea Diamond που απασχολεί τη θηραϊκή κοινωνία εδώ και έξι χρόνια. Οι τοποθετήσεις του περιφερειακού μας συμβούλου Νεκτάριου Σαντορινιού στα δύο παραπάνω καίρια ζητήματα ήταν οι ακόλουθες:
1. Δια Βίου Εκπαίδευση – Κατάρτιση – Καινοτομικές Πρωτοβουλίες στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
«Είναι μάλλον προφανές ότι η συγκεκριμένη εισήγηση δεν αφορά τη δια βίου εκπαίδευση, αλλά μόνο την κατάρτιση και μάλιστα κατά κύριο λόγο την κατάρτιση στα Δωδεκάνησα, σε αντίθεση με τον τίτλο της.
Διαβάζοντας λοιπόν κανείς την εισήγηση αντιλαμβάνεται την προσαρμογή της φιλοσοφίας που διέπει την κατάρτιση, ως ένα εργαλείο «διαχείρισης κινδύνου». Οι όροι ανταγωνιστικότητα, απασχολησιμότητα και προσαρμοστικότητα αποτελούν τα ζητούμενα, υπακούοντας στα κελεύσματα μιας νεοφιλελεύθερης αντίληψης για την κατάρτιση και τη δια βίου μάθηση.
Ακόμα, η κατάρτιση όπως πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με την εισήγηση, επικεντρώθηκε για μια ακόμη φορά στο μεγαλύτερο μέρος της στον τουρισμό και τις υπηρεσίες. Όμως, νομίζω ότι εδώ μέσα έχουμε συμφωνήσει, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, ότι η οικονομία της Περιφέρειάς μας οφείλει να αναπροσανατολιστεί με μεγαλύτερη συμμετοχή του πρωτογενή και του δευτερογενή τομέα. Φαίνεται λοιπόν ότι η υλοποίηση των προγραμμάτων κατάρτισης δεν ακολούθησε αυτή τη λογική και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στον πρωτογενή τομέα, όπου όπως αναφέρεται στην εισήγηση, έγιναν κυρίως ενημερωτικές συναντήσεις που απευθύνονται σε αγρότες ή εν δυνάμει αγρότες.
Στην εισήγηση επίσης δεν αναφέρονται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αποτελεσμάτων των καταρτίσεων. Ποια ήταν δηλαδή η συμβολή των προγραμμάτων στη μείωση της ανεργίας, στη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών κλπ.
Στη δική μας αντίληψη η κατάρτιση οφείλει να αποτελέσει τον αναπτυξιακό μοχλό ώστε:
1. Να διασφαλιστεί η ισότητα στην πρόσβαση και στους πόρους σε όλους τους πολίτες όσον αφορά στην εκπαίδευση.
2. Να αρθούν οι ανισότητες και τα δομικά εμπόδια στη μάθηση.
3. Να αναπροσανατολιστεί η οικονομία των νησιών μας σε ένα πιο βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης.
Πρέπει άμεσα να αξιοποιηθούν τα χρήματα του τομεακού προγράμματος για την Περιφέρειά μας, τα οποία μέχρι σήμερα λιμνάζουν, όχι για να επιδοτήσουμε απλά κάποιους άνεργους, αλλά για να επιτύχουμε τον αναπροσανατολισμό της οικονομίας.
Κλείνοντας θέλω να σχολιάσω τις προτάσεις που κατατίθενται με την εισήγηση:
1η Πρόταση: Δημιουργία συστηματικού μηχανισμού εντοπισμού, καταγραφής και αξιολόγησης των εκπαιδευτικών αναγκών.
Είμαστε θετικοί ως προς τη δημιουργία ενός συστηματικού δικτύου. Χρειάζεται όμως διαφάνεια, τεχνογνωσία και συνεχής αλληλοενημέρωση μεταξύ των αιρετών οργάνων, των συμμετεχόντων και των υπηρεσιών.
2η Πρόταση: Προγράμματα ανάπτυξης επαγγελματικών δεξιοτήτων.
Πραγματικά πιστεύουμε ότι με 20 ή 40 ώρες μπορεί να γίνει ουσιαστική εκπαίδευση; Οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν την πιστοποίησή τους, σε διάφορους τομείς πιστοποίησης προσόντων, πολλές φορές πιστοποιήσεις ανούσιες και προσχηματικές.
3η Πρόταση: Πιστοποίηση Επαγγελματικών προσόντων βάσει Επαγγελματικών Περιγραμμάτων.
Συνολικά θεωρούμε ότι η πρωτοβουλία γύρω από το σχεδιασμό των επαγγελματικών περιγραμμάτων μπορούν να θεωρηθούν ως παράδειγμα βελτίωσης πρακτικής ανάπτυξης συνεργασιών προς όφελος του συστήματος της εκπαίδευσης ενηλίκων στην Ελλάδα. Επιφυλασσόμαστε για το ρόλο του ΕΟΠΠΕΠ διότι αποτελεί ΝΠΙΔ, ενώ θεωρούμε ότι το ρόλο αυτό θα έπρεπε να παίζουν τα αρμόδια Υπουργεία.
4η Πρόταση: Περιοδική υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης για επαγγελματίες.
Η ενδοϋπηρεσιακή κατάρτιση, η αναβάθμιση δεξιοτήτων αλλά και η επανακατάρτιση οφείλουν να υλοποιούνται για τη βελτίωση και ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού. Όμως αν δεν είναι πιστοποιημένα και με σαφές περιεχόμενο, αυτά τα σεμινάρια δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν παρά μόνο επικοινωνιακή προβολή και σπατάλη χρημάτων.
5η Πρόταση: Παροχή ολοκληρωμένων δράσεων κατάρτισης.
Ακόμη και με την πιο αισιόδοξη οπτική, η μαθητεία-πρακτική άσκηση δεν μπορεί να θεωρηθεί κατά κύριο λόγο ως μέσο καταπολέμησης της ανεργίας. Πολιτική επιδομάτων σε ημέτερους (όπως τα stage στο παρελθόν), με χαρτζιλίκι για τους ανέργους. Εκείνο που έχουμε ανάγκη είναι θέσεις εργασίας σε παραγωγικούς κλάδους. Για άλλη μια φορά οι μεσάζοντες θα καρπωθούν ένα μεγάλο τμήμα των κονδυλίων και η ανεργία δεν πρόκειται να μειωθεί, παρά μόνο τεχνητά με την απόκρυψη του προβλήματος.
1. Ναυάγιο Sea Diamond
«Το θέμα του Sea Diamond είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Μετά και από την τοποθέτηση του εκπροσώπου της επιτροπής αγώνα, αντιλαμβάνεται κανείς το πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι ανά πάσα στιγμή αυτό το πρόβλημα και δεν έχουμε δικαίωμα να χάνουμε καθόλου χρόνο για την επίλυσή του. Επομένως, με αφορμή και την αναφορά του βουλευτή Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, Νίκου Συρμαλένιου, (ο οποίος παρίστατο στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου και τοποθετήθηκε σχετικά) στην πρόθεση του Υπουργού Ναυτιλίας να συναντηθεί με τους φορείς, να τους δεσμεύσουμε σε μια συνάντηση των συναρμόδιων υπουργείων με τους τοπικούς φορείς, προκειμένου να καθοριστούν συγκεκριμένες ενέργειες και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την επίλυση του προβλήματος. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν πρέπει να μείνουμε για άλλη μια φορά σε ευχολόγια ή ρηματικές δεσμεύσεις που ποτέ δεν υλοποιούνται. Συμφωνώ με την άποψη σε αυτή τη συνάντηση να παρίσταται μια διαπαραταξιακή επιτροπή, η οποία και στη συνέχεια θα σταθεί στο πλάι της επιτροπής αγώνα, προκειμένου να επιβλέπει την υλοποίηση των δεσμεύσεων.
Τέλος, μου κάνει εντύπωση, όπως είπε και ο εκπρόσωπος της επιτροπής αγώνα, ότι δεν έχει ζητηθεί η αρωγή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν έχει γίνει αυτό, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να το θέσουμε. Είναι πραγματικά ακατανόητο για ποιο λόγο δε ζητήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση για ένα θέμα τόσο σημαντικό, με διεθνείς περιβαλλοντικές διαστάσεις, η βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
1. Δια Βίου Εκπαίδευση – Κατάρτιση – Καινοτομικές Πρωτοβουλίες στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
«Είναι μάλλον προφανές ότι η συγκεκριμένη εισήγηση δεν αφορά τη δια βίου εκπαίδευση, αλλά μόνο την κατάρτιση και μάλιστα κατά κύριο λόγο την κατάρτιση στα Δωδεκάνησα, σε αντίθεση με τον τίτλο της.
Διαβάζοντας λοιπόν κανείς την εισήγηση αντιλαμβάνεται την προσαρμογή της φιλοσοφίας που διέπει την κατάρτιση, ως ένα εργαλείο «διαχείρισης κινδύνου». Οι όροι ανταγωνιστικότητα, απασχολησιμότητα και προσαρμοστικότητα αποτελούν τα ζητούμενα, υπακούοντας στα κελεύσματα μιας νεοφιλελεύθερης αντίληψης για την κατάρτιση και τη δια βίου μάθηση.
Ακόμα, η κατάρτιση όπως πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με την εισήγηση, επικεντρώθηκε για μια ακόμη φορά στο μεγαλύτερο μέρος της στον τουρισμό και τις υπηρεσίες. Όμως, νομίζω ότι εδώ μέσα έχουμε συμφωνήσει, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, ότι η οικονομία της Περιφέρειάς μας οφείλει να αναπροσανατολιστεί με μεγαλύτερη συμμετοχή του πρωτογενή και του δευτερογενή τομέα. Φαίνεται λοιπόν ότι η υλοποίηση των προγραμμάτων κατάρτισης δεν ακολούθησε αυτή τη λογική και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στον πρωτογενή τομέα, όπου όπως αναφέρεται στην εισήγηση, έγιναν κυρίως ενημερωτικές συναντήσεις που απευθύνονται σε αγρότες ή εν δυνάμει αγρότες.
Στην εισήγηση επίσης δεν αναφέρονται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αποτελεσμάτων των καταρτίσεων. Ποια ήταν δηλαδή η συμβολή των προγραμμάτων στη μείωση της ανεργίας, στη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών κλπ.
Στη δική μας αντίληψη η κατάρτιση οφείλει να αποτελέσει τον αναπτυξιακό μοχλό ώστε:
1. Να διασφαλιστεί η ισότητα στην πρόσβαση και στους πόρους σε όλους τους πολίτες όσον αφορά στην εκπαίδευση.
2. Να αρθούν οι ανισότητες και τα δομικά εμπόδια στη μάθηση.
3. Να αναπροσανατολιστεί η οικονομία των νησιών μας σε ένα πιο βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης.
Πρέπει άμεσα να αξιοποιηθούν τα χρήματα του τομεακού προγράμματος για την Περιφέρειά μας, τα οποία μέχρι σήμερα λιμνάζουν, όχι για να επιδοτήσουμε απλά κάποιους άνεργους, αλλά για να επιτύχουμε τον αναπροσανατολισμό της οικονομίας.
Κλείνοντας θέλω να σχολιάσω τις προτάσεις που κατατίθενται με την εισήγηση:
1η Πρόταση: Δημιουργία συστηματικού μηχανισμού εντοπισμού, καταγραφής και αξιολόγησης των εκπαιδευτικών αναγκών.
Είμαστε θετικοί ως προς τη δημιουργία ενός συστηματικού δικτύου. Χρειάζεται όμως διαφάνεια, τεχνογνωσία και συνεχής αλληλοενημέρωση μεταξύ των αιρετών οργάνων, των συμμετεχόντων και των υπηρεσιών.
2η Πρόταση: Προγράμματα ανάπτυξης επαγγελματικών δεξιοτήτων.
Πραγματικά πιστεύουμε ότι με 20 ή 40 ώρες μπορεί να γίνει ουσιαστική εκπαίδευση; Οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν την πιστοποίησή τους, σε διάφορους τομείς πιστοποίησης προσόντων, πολλές φορές πιστοποιήσεις ανούσιες και προσχηματικές.
3η Πρόταση: Πιστοποίηση Επαγγελματικών προσόντων βάσει Επαγγελματικών Περιγραμμάτων.
Συνολικά θεωρούμε ότι η πρωτοβουλία γύρω από το σχεδιασμό των επαγγελματικών περιγραμμάτων μπορούν να θεωρηθούν ως παράδειγμα βελτίωσης πρακτικής ανάπτυξης συνεργασιών προς όφελος του συστήματος της εκπαίδευσης ενηλίκων στην Ελλάδα. Επιφυλασσόμαστε για το ρόλο του ΕΟΠΠΕΠ διότι αποτελεί ΝΠΙΔ, ενώ θεωρούμε ότι το ρόλο αυτό θα έπρεπε να παίζουν τα αρμόδια Υπουργεία.
4η Πρόταση: Περιοδική υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης για επαγγελματίες.
Η ενδοϋπηρεσιακή κατάρτιση, η αναβάθμιση δεξιοτήτων αλλά και η επανακατάρτιση οφείλουν να υλοποιούνται για τη βελτίωση και ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού. Όμως αν δεν είναι πιστοποιημένα και με σαφές περιεχόμενο, αυτά τα σεμινάρια δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν παρά μόνο επικοινωνιακή προβολή και σπατάλη χρημάτων.
5η Πρόταση: Παροχή ολοκληρωμένων δράσεων κατάρτισης.
Ακόμη και με την πιο αισιόδοξη οπτική, η μαθητεία-πρακτική άσκηση δεν μπορεί να θεωρηθεί κατά κύριο λόγο ως μέσο καταπολέμησης της ανεργίας. Πολιτική επιδομάτων σε ημέτερους (όπως τα stage στο παρελθόν), με χαρτζιλίκι για τους ανέργους. Εκείνο που έχουμε ανάγκη είναι θέσεις εργασίας σε παραγωγικούς κλάδους. Για άλλη μια φορά οι μεσάζοντες θα καρπωθούν ένα μεγάλο τμήμα των κονδυλίων και η ανεργία δεν πρόκειται να μειωθεί, παρά μόνο τεχνητά με την απόκρυψη του προβλήματος.
1. Ναυάγιο Sea Diamond
«Το θέμα του Sea Diamond είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Μετά και από την τοποθέτηση του εκπροσώπου της επιτροπής αγώνα, αντιλαμβάνεται κανείς το πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι ανά πάσα στιγμή αυτό το πρόβλημα και δεν έχουμε δικαίωμα να χάνουμε καθόλου χρόνο για την επίλυσή του. Επομένως, με αφορμή και την αναφορά του βουλευτή Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, Νίκου Συρμαλένιου, (ο οποίος παρίστατο στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου και τοποθετήθηκε σχετικά) στην πρόθεση του Υπουργού Ναυτιλίας να συναντηθεί με τους φορείς, να τους δεσμεύσουμε σε μια συνάντηση των συναρμόδιων υπουργείων με τους τοπικούς φορείς, προκειμένου να καθοριστούν συγκεκριμένες ενέργειες και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την επίλυση του προβλήματος. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν πρέπει να μείνουμε για άλλη μια φορά σε ευχολόγια ή ρηματικές δεσμεύσεις που ποτέ δεν υλοποιούνται. Συμφωνώ με την άποψη σε αυτή τη συνάντηση να παρίσταται μια διαπαραταξιακή επιτροπή, η οποία και στη συνέχεια θα σταθεί στο πλάι της επιτροπής αγώνα, προκειμένου να επιβλέπει την υλοποίηση των δεσμεύσεων.
Τέλος, μου κάνει εντύπωση, όπως είπε και ο εκπρόσωπος της επιτροπής αγώνα, ότι δεν έχει ζητηθεί η αρωγή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν έχει γίνει αυτό, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να το θέσουμε. Είναι πραγματικά ακατανόητο για ποιο λόγο δε ζητήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση για ένα θέμα τόσο σημαντικό, με διεθνείς περιβαλλοντικές διαστάσεις, η βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου