Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Αγροτική οικονομία και ανάπτυξη στην Κω

Όπως χθες έτσι και σήμερα δεν υπάρχει δημοτική αγροτική πολιτική. Οι συνέπειες του «Μνημονίου» στους αγρότες είναι το ίδιο οδυνηρές όπως στους μισθωτούς, συνταξιούχους, στη νέα γενιά, μικροεπιχειρήσεις κ.ά. Η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ αγγίζει και τους αγρότες όπως και οι περικοπές κοινωνικών δαπανών (υγεία, παιδεία, πρόνοια, ανάπτυξη). Η φορολογία (με την κατάργηση του αφορολόγητου) θα αυξηθεί για τους «εν ενεργεία» και συνταξιούχους αγρότες. Η κατάργηση της κρατικής στήριξης του ΕΛΓΑ θα αυξήσει την επιβάρυνση ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής, ενώ με τις συγχωνεύσεις εξειδικευμένων οργανισμών (εκπαίδευσης, έρευνας, πιστοποίησης κ.ά.) σε έναν ενιαίο οργανισμό «ΔΗΜΗΤΡΑ», διαλύει υποδομές στήριξης κρίσιμων δραστηριοτήτων του αγροτικού κόσμου. Το πρόγραμμα εγκατάστασης νέων αγροτών έως 2013 είναι στον αέρα, αφού δεν προχώρησαν τα σεμινάρια, για προετοιμασία του σχετικού φακέλου καταβολής της β! δόσης στήριξης.

Μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ, διότι εκτός από την απώλεια ενός «εν δυνάμει» μοχλού αναπτυξιακής αγροτικής πολιτικής, το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής γης (που έχει υποθηκευτεί στην ΑΤΕ προκειμένου οι αγρότες να πάρουν δάνειο) θα περάσει ουσιαστικά στον έλεγχο νέων ιδιοκτητών.

Tο πλαίσιο για τους συνεταιρισμούς πρέπει να αλλάξει έτσι που να μη τους μετατρέπουν σε ανώνυμες εταιρείες ενώ οι ευέλικτες ομάδες παραγωγών κατά κλάδο παραγωγής πρέπει να τύχουν στήριξης.

Η Eurostat πρόσφατα επιβεβαίωσε ότι έχουμε τα ακριβότερα γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά στην Ευρώπη! λόγω της ολιγοπωλιακής διάρθρωσης, της έλλειψης ελεγκτικών μηχανισμών της αγοράς, την μικρή εγχώρια προστιθέμενη αξία και την απαξίωση του συνεταιρίζεσθαι και των κοινών προσπαθειών προώθησης τους. «Η διέξοδος θα προκύψει με την ενίσχυση της συνεργασίας των παραγωγών, τη βελτίωση της καθετοποίησης με αύξηση της καλλιέργειας ντόπιων προϊόντων και την προώθηση τους».

Χρειαζόμαστε:

Α) Συνεταιρισμούς και Ενώσεις που να λειτουργούν από κάτω προς τα πάνω με δημοκρατική λειτουργία, με συμμετοχή και με καθιέρωση της απλής αναλογικής σε όλες τις βαθμίδες εκπροσώπησης.

Β) μία συνεταιριστική μερίδα να αντιστοιχεί σε μία και μόνο ψήφο. Δεν πρέπει να εξαρτάται ο αριθμός των ψήφων του κάθε αγρότη από τα στρέμματα που θα διαθέτει ή την αξία της παραγωγής που θα έχει.

Γ) τον παραγωγικό προσανατολισμό των συνεταιρισμών.

Δ) τον πλήρη και ουσιαστικό έλεγχο από τα μέλη του συνεταιρισμού όλης της διακίνησης των προϊόντων μέχρι να φτάσουν στα ράφια των καταστημάτων και στο πιάτο του καταναλωτή.

Αρκετά χρόνια πριν, κυρίως μετά την υπογραφή από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, το 2004, της νέας ΚΑΠ που είχε ως συνέπεια την πλήρη αποδέσμευση των επιδοτήσεων των αγροτικών προϊόντων από την παραγωγή, τοπικά προϊόντα όπως τα ζωικής προέλευσης, το λάδι και τα σιτηρά, είχαν μεγάλες απώλειες.

Η νέα ΚΑΠ (κοινή αγροτική πολιτική) που μας υποχρέωσε στην υλοποίηση πολιτικών στην αγροτική ανάπτυξη με σαφή κατεύθυνση την Παραγωγή αγροτικών προϊόντων με στόχο το σκληρό ανταγωνισμό και την αγορά και η πελατειακή οικονομική ρεμούλα στους συνεταιρισμούς, συνέβαλαν να οδηγηθεί η χώρα στο μνημόνιο με καταστροφικά αποτελέσματα κυρίως για αγροτικές οικογένειες με μικρούς κλήρους και στη μείωση του αγροτικού πληθυσμού με βίαιο τρόπο. Τώρα οι καταστροφείς διαπιστώνουν ετεροχρονισμένα ότι ο αγροτικός τομέας κάλυπτε θέσεις εργασίας σε μεγάλους αριθμούς με ποιότητα ζωής ασύγκριτα καλλίτερη της σημερινής μνημονιακής κατοχής. Οι ίδιοι πάλι ανακάλυψαν ότι «αιχμή του δόρατος» της οικονομικής ανάκαμψης και της ανάπτυξης είναι ο πρωτογενής τομέας, όχι μόνο κεντρικά αλλά και κυρίως τοπικά.

Χρειαζόμαστε διαφορετική αγροτική πολιτική στο σύνολό της, που θα δίνει πρόσβαση, σε όσους θέλουν να παράγουν, αλλά και στο πλαίσιο της οποίας να επιλέγουν οι αγρότες και κτηνοτρόφοι τι θα παράγουν σύμφωνα με τις ανάγκες του κόσμου.

Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΔΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΠΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΩΝ, ΜΕ ΥΨΗΛΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ!

Ο Δήμος πρέπει να πάρει μέρος σε αυτό τον αγώνα! Του παρέχονται όλες οι δυνατότητες να το κάνει, σχεδιάζοντας-εισηγούμενος-πιέζοντας- διεκδικώντας- ελέγχοντας. ΕΧΕΙ θεσμικές ΕΥΘΥΝΕΣ ανάπτυξης και ελέγχου της παραγωγής. Σήμερα δεν υπάρχει δημοτική αγροτική πολιτική.

Για την Σ.Ε. Δ. Βαγγέλης (γεωπόνος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου