Η κυβέρνηση ψάχνει τη... δόση της

Ο κατά τ’ άλλα συμπαθής αλλά εξουθενωμένος τοξικομανής, με θολό μυαλό που δεν σκέφτεται, με μάτια που κοιτάζουν αλλά δεν βλέπουν, με χέρια που τρέμουν από τη στέρηση και πόδια που δεν τον σηκώνουν, ψάχνει απεγνωσμένα να εξασφαλίσει γι’ άλλη μια φορά "τη δόση του" που θα τον οδηγήσει και πάλι στον ύπνο της ανυπαρξίας, της απραξίας και της απομόνωσής του από την πραγματικότητα.

Αδιαφορώντας για ό,τι συμβαίνει γύρω του, ένα μόνο τον ενδιαφέρει, αξιώνει και απαιτεί με κάθε τρόπο, αυτό που τον συντηρεί από μέρα σε μέρα, “τη δόση του”.

 

Έτσι και η Κυβέρνησή μας, μετά από τις τόσες άστοχες αποφάσεις της, γονυπετής και σήμερα, ψάχνει “την έκτη δόση της” και αδιαφορώντας για ό,τι συμβαίνει γύρω της, προσφέρει στον "έμπορο" όσα όσα, όλους τους Έλληνες και την Ελλάδα ολόκληρη.

H κυβέρνησή μας δυστυχώς δεν έχει πια μάτια, για να δει την θλίψη, τον πόνο, την απογοήτευση και την απελπισία των Ελλήνων.

Δεν έχει πια μάτια, να δει την φτώχεια που κατάφερε να εξασφαλίσει στον ελληνικό λαό.

Δεν έχει πια μάτια, να δει τις στρατιές των ανέργων που μεγαλώνουν καθημερινά.

Δεν έχει πια μάτια και μυαλό, να εκτιμήσει τι σημαίνει να ξενιτεύονται νέοι και νέες επιστήμονες, αναζητώντας μακριά απ’ την Ελλάδα ένα καλύτερο μέλλον.

Δεν έχει πια μάτια, να δει τα μαγαζιά που έκλεισαν και τις επιχειρήσεις που αδυνατούν να συνεχίσουν την δραστηριότητά τους.

Δεν μπορεί πια να ακούσει, αυτή η κυβέρνηση από καιρό πια δεν ακούει, την αδυναμία των εργαζομένων και των συνταξιούχων να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαγητό για τα παιδιά τους.

Δεν άκουσε για τους γονείς που δεν μπορούν να αγοράσουν τα σχολικά βιβλία, που εκείνη έπρεπε να στείλει αλλά δεν έστειλε.

Δεν άκουσε την αγωνία των νησιωτών χωρίς καράβια.

Δεν μπορεί να φανταστεί την αγωνία του χειμώνα που έρχεται, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και χωρίς θέρμανση, για χιλιάδες νοικοκυριά.

Δεν άκουσε, για απλήρωτα φαρμακεία και γιατρούς μήνες τώρα.

Δεν άκουσε, για Νοσοκομεία χωρίς εργαλεία και γιατρούς.

Δεν άκουσε, για Δήμους ανήμπορους να πληρώσουν τους εργαζόμενούς τους και να εκπληρώσουν βασικές υποχρεώσεις τους.

Δεν άκουσε για την κατάρρευση των δομών πρόνοιας και την εγκατάλειψη των ΑΜΕΑ.

Όλα αυτά και τόσα άλλα, για την κυβέρνησή μας είναι διαδόσεις της δημοσιογραφίας, της αντιπολίτευσης και της διανόησης.

Ο ελληνικός λαός δεν πίστευε ποτέ ότι εκτός από την δουλειά, το τσεκούρεμα του μισθού και της σύνταξης του, θα υποθήκευε για πολλά χρόνια το μέλλον και την ελπίδα του για το αύριο. Ο Ελληνικός λαός, δεν πίστευε ούτε φανταζόταν ποτέ ότι μέσα σε λίγους μήνες, θα έχανε το γέλιο, τη χαρά και την ελπίδα, που αντικαταστάθηκαν από την θλίψη, την αγωνία, την ταπείνωση του και την πρόθεσή του δυστυχώς ν’ αυτοκοντήσει.

Ο ελληνικός λαός δεν άξιζε τέτοιας μεταχείρισης και αντιμετώπισης.

Γι’ αυτό ο ελληνικός λαός τώρα ξέρει ότι δεν έχει ανάγκη, από “σωτήρες” που το μόνο που επιδιώκουν είναι να καταδικάσουν την Ελλάδα, τους σημερινούς και αυριανούς Έλληνες στη φτώχεια, την εξαθλίωση και την υποδούλωσή τους για πολλά χρόνια.

Η μόνη λύση πια για μας και για την Ελλάδα είναι μία: ΄Ολοι αυτοί που μας οδηγούν στην καταστροφή να φύγουν τώρα αμέσως, χωρίς άλλη καθυστέρηση, για να ανοίξει ο δρόμος της ελπίδας, της ανάπτυξης, της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας και της ευημερίας της Ελλάδας όσο είναι γρηγορότερα. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος στην ελπίδα, την ανάπτυξη και την ευημερία της Ελλάδας.

Για να βρούμε ξανά την εθνική μας υπερηφάνεια και την αξιοπρέπειά μας.

του Δρ. Σάββα Καραγιάννη, τ. Δημάρχου Ρόδου